The Shire

The Shire,

Als afsluiter hebben we een bezoek aan Hobbiton gepland. The Shire, het dorp van de Hobbits, uit de films Lord of the Ring en the Hobbit. 

Iedere dag het hele jaar lang is het druk op deze plek. Met een groep van twintig gaat onze gids met ons op pad. Ze vertelt veel en enthousiast. We hebben het gevoel op heilige grond te lopen. Hier liep Bilbo ook en Gandalf en al de anderen. De gids vertelt dat de boeken vertellen over kinderen, spelend onder de pruimenboom. Daarom is de appelboom geplukt en zijn er pruimenboombladeren en  pruimen ingehangen, voor een shot van vier seconden. Alle bomen zijn echt in de Shire, behalve de boom op het huis van Bilbo. Volgens de boeken stond daar een Eik. Maar waar haal je zo snel een volgroeide mooie eikenboom vandaan. Voor de eerste films heeft men een Eikenboom elders vandaan gehaald. In stukken gezaagd en weer in elkaar geplakt. Maar dat bleef uiteraard niet mooi. Nu staat er een levensechte kunstboom, waar de tweehonderduizend bladeren met hand ingeplakt zijn….. de dag voor de eerste opnames van the Hobbit, kwam Peter, de regisseur.

“De kleur groen is te licht!”  En toen moest men in een dag al die bladeren stuk voor stuk opnieuw spuiten…… En zo vertelt ze nog veel meer anekdotes. De tuin en de hobbitholes worden perfect bijgehouden. De schoorsteentjes roken en de was hangt aan de lijn. Achter de deurtjes, slechts genoeg ruimte voor de acteur om naar binnen te gaan. De binnen opnames zijn in de studio in Wellington gemaakt. Over dezelfde brug als Bilbo ooit, lopen we naar het restaurant uit de film, the green Dragon. Als afsluiting drinken we hier een pint en zitten voor de open haard. 

Richard heeft zijn kaart volgeschoten, zoveel details. Als we thuis zijn maar weer eens een film marathon plannen. We hebben geen spijt van dit bezoek, het is magisch. Helaas worden we met onze groep weer in de bus terug naar de parkeerplaats gebracht. Alleen ronddwalen is er terecht niet bij.

Richard kwam gisteravond opeens nog met zijn lijstje, wat hij nog wilde doen hier, waar hij nog foto’s wilde maken. “Zoek eens even uit waar dat ligt” Maar tweehonderd kilometer om via een bergpas, met ons busje, is toch wat anders dan even op en neer Amersfoort, op de snelweg, op een rustige zondagochtend. We keren om…. We moeten een plekje dicht bij Auckland vinden. Inpakken en nog een nacht goed slapen. Morgen de camper weer inleveren en de lange weg naar huis vliegen.

Het begon net te wennen, we hadden dit nog wel even volgehouden, we hebben heel veel gezien en beleefd. Gelukkig hebben we de foto’s en het verslag, anders zouden we de helft alweer vergeten zijn.

Volgend jaar weer? Als het aan ons ligt graag, helaas moet onze bankrekening eerst bijkomen van deze reis en wat heftige dierenartsrekeningen die eraan vooraf gingen. En dan nog wat nodig onderhoud aan het huis….. we spreken met elkaar af, de komende twee jaar even low budget vakanties te doen….. maar ja, we hebben onszelf wel vaker wat beloofd…..