Ingepakt.....

Anderhalf jaar geleden alweer hadden we ons afscheidsetentje in een mexicaans restaurant in Anchorage, Alaska..... De volgende keer dat we de SantanA  zouden zien, zou dat in Mexico zijn.

Trees en Jan zagen we eerder terug....en ondanks de hartoperatie van Jan hebben ze het gehaald... Gisteravond zijn ze aangekomen in La Paz... "we zijn er bijna, nog 16 km" appte Trees....."wij zijn er ook bijna, nog 10000 km" appte ik terug.

De tassen puilen weer uit van de inkopen en bootreparatie setjes.... we hebben zowaar nog ruimte voor een verschoning en tandenborstel voor onszelf. Richard is nog snel even naar Prúð.  Ik regel op de valreep mijn parkeervergunning voor het nieuwe jaar....Melanie komt zo uit school om ons naar Schiphol te brengen.... 

Dan gaat de lange reis beginnen, via Parijs en Mexico City om thuis te komen in ons tweede thuis, de Santana, bij Trees en Jan. En terug te komen in Baja, voor Richard de tweede keer, voor mij de derde.....zoveel plaatsen op de wereld nog niet gezien, maar op sommige blijf je terugkomen....