Verfrissende buien
5 augustus 2014 - Papeete, Frans-Polynesië
Ik ben toch wat teleurgesteld als de schildpad noch de dolfijnen ons komen uitzwaaien, als we het lagoon van Moorea uitvaren. "Als afsluiter wil ik graag dolfijnen of anders een walvis naast de boot!" De woorden zijn koud uit mijn mond en we horen diep uitademen, nog geen vijftien meter naast ons, de grijze rug van een walvis! In mijn enthousiasme maai ik Jan de camera uit de handen... Ze gaat weer onder en komt verderop weer even boven... Gewapend met camera's kijken we haar na....Woow wat een afscheid van de Pacific.... We vergeven de oceaan dit keer maar, dat ze weer kolkt en de boot doet stampen, als we tegen de wind in, terugvaren naar Tahiti.
Richard manoeuvreert de auto door de drukte van Papeete. Langs grote winkels, boulevards en sloppenwijkjes. En hierna het eiland...We slurpen de indrukken in ons op...nog drie dagen hebben we. Hier op Tahiti worden de interessante plaatsen tenminste goed aangegeven. Op Bora Bora was dat wel anders.
We komen bij drie watervallen. Over de wandelbrug naar het pad in de jungle hangt een zware ketting met hangslot... Balen, moeten we nu omkeren? Dan klimt Richard gewoon over de ketting heen... En wij volgen. We klimmen een uur door een fascinerend oerwoud..., gelukkig wel over een behoorlijk aangelegd pad.
Als we enkele uren later door een watertuin lopen, begint het heel hard te regenen. De paden worden glibberig....
Het is weer droog, als we bij de heilige beelden komen, het woud geurt heerlijk na de regen.
Het is snel donker in de tropen en we gaan terug naar Papeete.
Is het echt nog maar zeventien dagen geleden dat we hier aankwamen en ook aten bij de roullotte op het plein voor de haven....?
Dinsdag met de auto over een slechte weg de berg op, op het schiereiland Tahiti Iti, het beloofde spectaculaire uitzicht is verborgen in de regen... Toch genieten we van de rit en de prachtige bomen en struiken. Op het schiereiland regent het vaak, ook vandaag. Bij een bron vermaken mensen zich met het voeren van de dikke palingen.. Ze zijn heilig laat ik me vertellen. We duiken de Carrefour in en Richard en ik doen inkopen. We gaan een afscheidsmaaltijd maken... Morgenavond vliegen we weer naar huis....
Richard manoeuvreert de auto door de drukte van Papeete. Langs grote winkels, boulevards en sloppenwijkjes. En hierna het eiland...We slurpen de indrukken in ons op...nog drie dagen hebben we. Hier op Tahiti worden de interessante plaatsen tenminste goed aangegeven. Op Bora Bora was dat wel anders.
We komen bij drie watervallen. Over de wandelbrug naar het pad in de jungle hangt een zware ketting met hangslot... Balen, moeten we nu omkeren? Dan klimt Richard gewoon over de ketting heen... En wij volgen. We klimmen een uur door een fascinerend oerwoud..., gelukkig wel over een behoorlijk aangelegd pad.
Als we enkele uren later door een watertuin lopen, begint het heel hard te regenen. De paden worden glibberig....
Het is weer droog, als we bij de heilige beelden komen, het woud geurt heerlijk na de regen.
Het is snel donker in de tropen en we gaan terug naar Papeete.
Is het echt nog maar zeventien dagen geleden dat we hier aankwamen en ook aten bij de roullotte op het plein voor de haven....?
Dinsdag met de auto over een slechte weg de berg op, op het schiereiland Tahiti Iti, het beloofde spectaculaire uitzicht is verborgen in de regen... Toch genieten we van de rit en de prachtige bomen en struiken. Op het schiereiland regent het vaak, ook vandaag. Bij een bron vermaken mensen zich met het voeren van de dikke palingen.. Ze zijn heilig laat ik me vertellen. We duiken de Carrefour in en Richard en ik doen inkopen. We gaan een afscheidsmaaltijd maken... Morgenavond vliegen we weer naar huis....
